Dag Java, dag mooie Bromo, heeee Bali!

Hallowa!

Zo, daar ben ik weer. Op dit moment zitten we op het vliegveld in Surabaya. We zijn een week opgetrokken met twee Duitse meiden:) Dat was leuk en eentje had vaker gebackpacked. Op die manier kon zij handige tips geven en ervaringen delen.

Ik was blij dat we uit het drukke Jakarta en Jogjakarta waren. Al is het ook echt druk op de weg naar Probolingo. Gisteren zaten we hoog in de bergen, dorp Probolingo, dicht bij de vulkaan Bromo. Later op de dag zijn we naar de vulkaan gaan lopen en het eerste wat ik dacht: Wauw, dit is zo zo indrukwekkend.

Het was zo mooi al meteen. Omdat we later in de middag gingen, waren er bijna geen mensen, het was zo heerlijk stil. Ik genoot er meteen van, de rust. Het enige wat je hoorde van 5 km afstand was alsof er een vliegtuig ging opstijgen. Dat was het niet, het was de krater van Bromo. Na een klein uurtje lopen kwamen we bij de krater. Het was zo mooi, dan denk je 'dat is natuur, het gebeurd gewoon'. Daar kan ik wat van leren, het soms laten gebeuren, zonder te denken hoe het moet of wat het beste is !:)
Het werd frisser, maar dat vond ik heerlijk! Frisse lucht, geen smog en lekker genieten:) bovenaan bij de krater, tot hoever we konden, zijn we gaan zitten. Ik voelde me echt even 'vrij'. Lekker gewandeld, frisse lucht, geen auto's, tuktuks, scooters, bijna geen mensen. Het werd langzaam aan donker en toen zijn we ook stilletjes aan terug gelopen. De krater omlaag, door het zand. Het werd donker en we zagen bijna niks. Gelukkig konden we met de telefoon schijnen! We waren even in de middle of nowwhere.
Opeens zei ik tegen ons groepje: 'kijk eens naar boven, hoe mooi!'
Er waren zoveel sterren en we zagen ze zo goed, omdat het pikkedonker was. Ik kan daar zo van genieten, natuur, de lucht en niks hoeven zeggen:)
Via een sluippaadje zijn we na een stevige wandelen naar boven in het donker naar boven gekomen in het dorpje Probolingo. Mijn sport dus weer gehad. Jaja want hier ga ik niet wielrennen of whatever.

We hebben ergens gegeten waar we aan tafel zaten met Spanjaarden. Die waren ook door het donker teruggekomen van de vulkaan. De bediening was traag en niet zo vriendelijk. Nou dan word ik daar ook wel beetje gefrustreerd van. Ik was wel echt moe en had besloten dat ik die nacht niet meeging voor de zonsopkomst bij Bromo. Ef rust en natuurlijk: grenzen aangeven;) ja was goede keuze. Een nacht beetje normaal slapen, ipv, reizen, vroeg opstaan of heel laat naar bed.

Die nacht hebben we in een primitieve homestay geslapen. Alleen koud water, hard matras, maar was prima voor daar. De hostels waren namelijk slecht beoordeeld, vandaar een homestay. Snachts was het koud, jaja we zaten in de bergen.

Zo voor nu moeten we nog ruim 3,5 uur wachten en dan het vliegtuig naar Bali. Dan scheiden onze wegen met de twee Duitse meiden, die gaan naar Lombok. Wel jammer, maar zullen vast nieuwe mensen leren kennen op Bali.

Bromo was tot nu toe het aller allermooiste en fijnste wat ik heb beleefd! Ja ik genoot, met volle teugen. Eersre eiland zit erop 'Java', nu naar Bali!

Tot snel people!